Learning by Experience 22

Gerektiğinde yöneticine bile sınır koymak bu kadar mı önemliydi?

Geçmiş tecrübeleri anlatırken 1998’e ve üçüncü şirketime geldik. 😁

Pazarlama müdürü olarak su ve sonrasında süt ürünleri ile ilgilenmek üzere üçücü şirketime geçtim. Üç yıl çalıştığım bu şirkette öğrendiklerime o sırada direkt bağlı olduğum genel müdürüm ile başlamak istiyorum. Kendisi Türkiye’de expat olarak çalışıyordu. Genel olarak onunla birlikte çalışanların her görüşüne anında tamam demesini bekleyen bir karakteri vardı. Bazen de çok ciddi kabalaşabiliyordu. İşe başlayalı henüz iki ay olmuştu, beni havaalanından aradı. Havaalanında hazır olması gereken bir reklam panosu hazır değildi ve bana yüksek sesle Pazartesi müdürünün geleceğini ve neden bu reklam panosunun hala hazır olmadığını sordu. Bir an ne diyeceğimi bilemedim... Bir iki açıklama yapıp istersen ofise geldiğinde detayları konuşuruz dedim.
Müdürümün havaalanından ofise geldiği yaklaşık 30 dakika içersinde o anki tüm ev borçlarımızı filan düşündüm😁. Tüm borçlara rağmen bu tarzla benim çalışabilmem mümkün değil, ne hissettiğimi ve pozisyonumu net ortaya koymalıyım, en kötü ihtimal işten atılırım ve derhal üniversitede olduğu gibi özel ders vermeye başlarım diye düşündüm.

Geldiğinde yine bana göre oldukça küstah bir tavırla odasına geçti. Yanına gittiğimde sinirli bir şekilde konuşmaya başlatacaktı ki -ben kendisine ismiyle hitap ederek- telefondaki konuşmasından çok rahatsız olduğumu bu şekilde yüksek sesle konuşmak onun genel tarzı ise, maalesef bu tarzın bana uygun olmadığını ve bir kez daha bu şekilde konuşmasını asla kabul edemeyeceğimi söyledim(!) Çok nazikçe, suçlamadan… Geribildirimime bir an şaşakaldı ve hemen çok sakinleşti... “Kusura bakma Güldem, bazen iş konu olunca çok çocuksulaşabiliyorum” gibi birşeyler söyledi. Akabinde normal iki insan gibi konuştuk. Bir daha da benimle asla ama asla o şekilde konuşmadı. 1 yıl sonunda kendisine bağlı pek çok kişi “müdür nedeniyle😊” işten ayrıldı. Benim için sorun yoktu... Gerektiğinde yöneticine bile sınır koymak bu kadar mı önemliydi? 🙄 Bu örnekten sonra hayatım boyunca beni rahatsız eden her türlü harekete anında sınır koyarım, hiç vakit kaybetmeden, son derece nazik ve net bir şekilde. En kötü ihtimalle, sizi rahatsız eden ilişki sona erer, onu da her zaman kabullenmek cesaretin en önemli kaynağı zaten... Gerektiğinde çok hızlıca ve çok net sınır koyun. Hep olumlu sonuç aldım, hiç pişman olmadım.