Learning by Experience 42

1 Kasım 2007’de Türkiye’deki görevime başladım.

1 Kasım 2007’de Türkiye’deki görevime başladım. İlk konular:

1. Bir önceki genel müdürümüze kıyasla sektör tecrübesi, genel iş tecrübesi olarak çok ciddi gerideydim... Ayrıca kadın 🙄 ve 10 yaş daha gençtim, 38 yaşındaydım. Bu ayakkabılar bana inşallah büyük gelmez gibi azıcık düşündüm, sonra “Boşveeer elinden gelenin en iyisini yap mutlaka senin de ortaya koyacağım güzel bir şeyler vardır ki bu role seni seçmişler” dedim. Ondan sonra da ne kendim kendimi kıyasladım, ne de kimsenin kıyaslamasına izin verdim.

2. 10 ay önce eşit düzeyde çalıştığım arkadaşlarımın şimdi genel müdürü olmuştum... Her ne kadar dostane ilişkilerimiz olsa da birkaç arkadaşımın bundan çok memnun olmadığını hemen fark ettim. Hele bir tanesi GM liğe kendisini uygun buluyordu ve çok kırgındı şirkete. Ona da çok açıklıkla şirkete küs olmanın kendisi için yıpratıcı bir şey olacağını, benim onunla çalışmaya çok istekli olduğumu filan söyledim ama kendisi kısa bir süre sonra ayrılıp başka bir şirkete geçti. Herkes seçimlerini yaşamak konusunda özgür, bence en kötüsü şu kısa hayatta “küs bir şekilde” devam etmek olur.Ayrıca genel olarak şirketlere küsmek gerçekten pek mantıklı bir şey değil😊Kendini yönet burada çok önemli hale geliyor.

3. Diğer bir önemli husus işlere nereden başlayacağımdı... O İstanbul’da olmadığım kısa süre içersinde sağlık sisteminde çok önemli değişiklikler olmuş ve bizim özellikle geri ödeme konularında daha hızlı hamle yapmamızı gerektiren bir ortam oluşmuştu. Gerekirse ayda 15-20 gün Ankara’da kalıp bu konuları çok iyi anlamam gerekiyor, diğer konuların hepsi yola girer zaten diye düşündüğümü hatırlıyorum... nitekim de öyle yaptım. Standart bir GM oryantasyonu olayına girseydim o dönem kaybedeceğim zamanın bence telafisi yoktu...

4. Her yeni görevimde olduğu gibi ilk üç ay günde ortalama 12 -14 saat çalıştım. Bu benim için zorunluluk gibi değilde daha çok bilmediğim detayları öğrenme aşkıyla gelişen bir şey oluyor ve bence çok fayda sağlıyor... Sonrasında “asla” bu şekilde çalışmaya devam etmiyorum ama... Fayda değil zarar getireceğine eminim çünkü. Bu yolculuk tam 7 yıl devam edecekti... Sadece iş değil hayatımın en önemli tecrübelerinden bir tanesi olacaktı.